Oplossingsgericht werken, wat betekent dat?

Oplossingsgericht werken is eigenlijk een verwarrende term. Het klinkt als het gericht zijn op het vinden van oplossingen voor een probleem of een probleem laten verdwijnen. Het lastige is dat het probleem daarbij mijn denken en handelen stuurt.

Liever wil ik kijken naar wat ik wel wil en mijn denken en handelen daardoor laten sturen. Ik wil geen probleemoplosser zijn (reageren) maar ik wil iets creëren.

Oplossen van- of bestrijden van een situatie die je niet wil (probleem) is iets anders dan het realiseren van wat je wel wil (wens). Misschien heeft dat wat je wel wil weinig of niets te maken met wat je niet wil. Als ik aan het zeilen ben ontspan ik me en lukt het me amper om over mijn probleem (b.v. te veel met mijn werk bezig zijn en de stress en vermoeidheid die daar soms bij komt kijken.) na te denken. Maar zeilen is geen oplossing voor mijn probleem, het is een moment of een situatie waarin het probleem, maar ook het denken over het probleem niet speelt. Eenmaal aan wal is het probleem er nog steeds. Toch is dat zeilen belangrijk en het is interessant om te onderzoeken uit welke elementen zo'n moment bestaat. Het is iets wat ik graag wil doen; Ik voel me vrij; ben alleen met de wind en mijn bootje bezig en denk nergens anders over. Ook al ga ik nergens heen (nowhere) Ik vaar gewoon wat rondjes op een meer. Ik ben waar ik wil zijn, buiten op het water en gefocust in het nu (now here). Door me bewust te worden van het belang van die elementen kan ik ze ook meer in mijn dagelijks leven integreren en regelmatig vragen aan mezelf stellen als: Wat zou ik op dit moment het liefste doen? Ben ik waar ik wil zijn? Ben ik gefocust? ben ik in het hier en nu? Ik ben dus niet een probleem aan het oplossen, maar aan het onderzoeken wat er anders is wanneer dat probleem er niet, of minder is. (de uitzondering)

Maar ja, om het nu uitzonderingsgericht werken te gaan noemen is ook wel een grote stap.

Bij het woord oplossingsgericht denk ik ook aan een andere betekenis:

Een vaste vorm uiteen laten vallen in vloeistof, zoals een suikerklontje of een tabletje paracetamol. Het is niet verdwenen, maar in kleine deeltjes los gekomen. Iets wat vast en statisch was is vloeibaar geworden. Eigenlijk past die betekenis van oplossingsgericht veel beter bij wat ik in mijn trainingen probeer duidelijk te maken dan de eerste betekenis. Laten we mijn probleem van teveel werken eens “oplossen”. Als ik dat uit elkaar haal dan zitten daar veel onderliggende wensen in: persoonlijke ontwikkeling; voldoening; status; zingeving; leuke contacten; financieel vrij zijn etc.. Dat zijn stuk voor stuk wensen die ik niet wil bestrijden of weghebben maar die ik in een andere, meer ontspannen en gefocuste vorm wil behouden. Behalve een moment als zeilen kan ik gaan zoeken naar meer momenten en situaties waarin het me lukt om met zo'n wens bezig te zijn zonder dat dat als een probleem voelt. Hoe lukt me dat? kan ik dat een beetje meer doen? Wie of wat helpt me om dat te kunnen?